اگر از علاقه‌مندان به فیلم‌های هندی هستید و در طول سال‌ها تعداد زیادی فیلم منتشر شده را تماشا کرده‌اید، ممکن است از خود بپرسید که چرا فیلم‌های هندی ناگهان اینقدر خوب و محبوب می‌شوند؟ سینمای هند در سال‌های اخیر تلاش کرده تا با بهترین‌های سینمای جهان فاصله بگیرد و حالا می‌توان گفت که فیلم‌های اکشن هندی شانه به شانه با هالیوود رقابت می‌کنند.
هند همیشه فیلم‌های اکشن می‌سازد، اما اخیراً فیلم‌های باکیفیتی از سینمای این کشور بیرون می‌آیند. دلیل این امر اغلب در تعاملات بازار نهفته است. فیلم های اکشن هالیوود درصد بالایی از بازار این نوع فیلم ها را به خود اختصاص داده اند که جای نگرانی دارد. حالا فیلم های هندی باید از آن درس می گرفتند تا بتوانند آثاری مانند هالیوود تولید کنند، با این تفاوت که باید با بودجه بسیار کمتری این کار را انجام می دادند. علاوه بر این، مخاطب بیش از هر زمان دیگری آگاه شده و آنقدر فیلم خوب دیده است که نمی تواند خوب و بد را تشخیص دهد و گزینه های بسیار بیشتری پیش روی خود دارد. به خصوص که با پلتفرم‌های پخش امروزی، هر کسی در هر جایی می‌تواند به راحتی به هر فیلمی دسترسی داشته باشد و دیگر نگران این نباشد که آیا فیلم در شهر خود منتشر می‌شود یا خیر.
شورشی (باگ) اگر از یک طرف به داستان نگاه کنیم، زندگی حرفه ای تایگر شروف به کفش های کتانی سفید، لگد زدن و رقصیدن محدود می شود. اما اگر منصف باشیم، چیزی که برای طرفداران فیلم های اکشن هندی اهمیت دارد، توانایی بدنی و تعهد ببر به حفظ شکم شش تکه اش 24/7 است.
«شورش» ترکیبی تند و ماهرانه از «بچه کاراته» (1984)، «بلند را بکش» (2003) و «حمله» (2011) و چندین اثر کلاسیک دیگر از ژانر هنرهای رزمی، بدون شک است. او قرار است سال ها در سینمای هند بدرخشد.
نیمه اول فیلم ببر قهرمان را نشان می دهد که در حال آموزش در Kalaripayattu (یک تکنیک کونگ فو مانند) توسط یک سرباز بازنشسته به نام Guruswami (Shaurya Baradwaj) است. در صحنه بعدی، او با چهره شیطانی پسر گوروسوامی، راگاو (سودر بابو) روبرو می‌شود که در همین حین در حال بالا رفتن از برج‌های مختلف است که در آن افراد شیطان صفت مانند طاووس هستند و ملخ مکان را پر کرده است.
تماشای اینکه شروف با مهارت و قدرتی مثال زدنی تمام دشمنانش را نابود می کند بسیار سرگرم کننده است. اینطور نیست، اما اگر می توانم یک چیز خوب در مورد آن بگویم، این است که «شورسی» ممکن است نمرات بالایی از منتقدان نگرفته باشد. ، اما اگر بخواهیم فقط جنبه اکشن آن را ببینیم، این فیلم بهترین نمونه فیلم اکشن هندی محسوب می شود که به همه بینندگان و علاقه مندان به فیلم های هیجان انگیز توصیه می کنم.
Sarpatta Parambarai مانند هر فیلم اکشن حماسی، بهترین صحنه ها در Sarpatta Parambarai مونتاژهای آموزشی است که در آن قهرمان ما، آریا، توسط مربی خود آموزش می بیند. مدیر پا. Rengesi هر حرکت آریا را با دقت کامل دنبال می کند. در صحنه بعدی، کابیلان (شخصیت آریا) در حال رویارویی با یک رزمی کار مرموز و خواندن «نیه اولی» نشان داده می شود.
قبیله سارپاتا یک فیلم اکشن ورزشی کمیاب است که در هیچ جای دیگری جز هند نخواهید یافت. این فیلم داستان قهرمانانه یک دالیت (پایین‌ترین سطح کاست هند) را به تصویر می‌کشد که با انرژی و قدرت آشوبگرانه خود می‌جنگد و عملکردی فراتر از تصور شما ارائه می‌دهد. از دیگر صحنه های جالب این فیلم می توان به مبارزه کالیبان با شخصیت جان کاکین اشاره کرد که در نوع خود یک افسانه به حساب می آید. صحنه دعوای کابالیان و گلاب روزان (شبیر کلارک) حتی بهتر از آن است که برای تماشای این فیلم کافی است. برای تماشا فیلم سینمایی هندی کلیک کنید.
جوان «جوان» یکی از بهترین فیلم های هندی با بازی شاهرخ خان است که از تمام جنبه های مختلف این بازیگر با استعداد بهره می برد. شاهرخ خان در این فیلم چیزی از خود به جا نگذاشته است: صحنه های اکشن، عاشقانه، کمدی و سکانس های دیوانه کننده، او به خوبی از عهده آنها برآمده است. با اینکه «جوآن» بیش از 160 دقیقه است، فیلم مثل رعد و برق و باد می گذرد و در حین تماشای آن خسته نخواهید شد.
در Jaawan، Atla Kumar نه تنها انتظارات یک کارگردان اکشن درجه یک را برآورده کرده است، بلکه فراتر از انتظارات بوده و عالی عمل کرده است. استودیو RCE VFX که وظیفه ساخت جلوه های ویژه رایانه ای فیلم را بر عهده داشت در کنار کارگردانی و فیلمبرداری او با فیلم «جوان» استانداردهای جدیدی را در فیلم های اکشن هندی تعیین کرد.
من همه اینها را گفتم، اما می بینم که این فیلم شما را به صحنه دهه 70 و 80 بالیوود می برد. نقش اصلی یک قهرمان پشیمان نیست که گهگاه دیوار چهارم را می شکند تا با تماشاگر صحبت کند و نصیحت کند. برخی ممکن است فکر کنند "جوان" بیش از حد سیاسی است، اما داستانی که آتلی تعریف می کند قابل تامل است.
همانطور که از آتلی کومار انتظار داریم، صحنه های پایانی فیلم از مرزهای واقعیت فراتر می رود و هیچ تلاشی برای واقع گرایی نشان نمی دهد و صحنه های جذابی را پیش روی تماشاگر می گذارد که می تواند با فیلم هایی مانند «ماموریت: غیرممکن» و «سریع و خشمگین». با وجود تمام سختی های رویدادهای تیراندازی، Uttley به طرز ماهرانه ای تعقیب و گریز و نبرد تن به تن را اغلب با سکانس های طولانی تر از حد معمول نشان می دهد که دلیل دیگری بر توانایی های Uttley Kumar است. توصیه می کنم اگر مانیتور بزرگی در دست دارید حتماً «جوان» را روی آن تماشا کنید که مزیت دیدن آن در صفحه نمایش بزرگ را دارد.
پاتان شاهرخ خان که سرانجام پس از چهار سال از گمنامی بیرون آمد (آخرین فیلم او «صفر» بود که در سال 2018 اکران شد) با فیلم «پتان» به میدان بازگشت و تماشاگران را شگفت زده کرد. مبارزه آغازین شاهرخ خان در پاتان نفس گیر است و هر لحظه به شما یادآوری می کند که این بازیگر حداقل هنوز فیزیک یک قهرمان فیلم هندی را از دست نداده است. در این فیلم پاتان تنها به قدرت بدنی خود تکیه نمی کند بلکه با ظرافت و هوشمندی دشمنان خود را نابود می کند.
پاتان یک داستان جاسوسی بین‌المللی را روایت می‌کند که ریشه در عاشقانه و اکشن دارد و پر از پیچ و خم‌هایی است که تشخیص اینکه چه کسی مرد بد و چه کسی قهرمان است، غیرممکن است. یکی از جذابیت های «پاتان» این است که به یک یا دو مکان محدود نمی شود. فیلم در دبی، پالما، بیروت، افغانستان، دهلی نو، مسکو و حتی قطب جنوب می گذرد و تمام این صحنه ها به زیبایی کادربندی و فیلمبرداری شده اند. با این حال، اگر این فیلم از هالیوود بیرون بیاید، مطمئناً بودجه آن از 100 میلیون دلار فراتر می رفت. این در حالی است که «پتان» تنها 30 میلیون دلار بودجه داشت.
- سه شنبه ۲۳ مرداد ۰۳ ۲۰:۰۶ ۰ بازديد
- ۰ نظر